Ρομφαία

2014-01-27 19:43

Ρομφαία στην καρδιά καρφωμένη

λαβή χρυσή εξέχει

πότε συνέβη;

πότε αντιλήφθηκε την ύπαρξη της;

ίσως από πάντα, μεγάλωνε μαζί της

 

Κι  είχε ελπίσει...

είχε ελπίσει θα έρθει

βασιλιάς Αρθούρος

τον κρυφό τόπο θα βρει

το σπαθί θα τραβήξει

θα την ελευθερώσει

είχε ελπίσει

ραμμένη την πληγή της να δει

 

Ήρθε. Βαλσάμι

τραγούδι χαράς

η ηχώ του άλγους σκεπασμένη

σαν να ‘χε λιώσει η λαβή

η ρομφαία σαν να είχε φύγει

ανώδυνα

όπως είχε βρεθεί κάποτε στην καρδιά

 

Ο πρίγκιψ δική του ρομφαία είχε

την πληγή του, καλή νοικοκυρά, την περίμενε να ράψει

έτσι οι άνθρωποι

έναν ώμο ζητούν να γείρουν το κεφάλι

 

Κι όμως στην σιγή της χαράς

πάντα εκεί η ρομφαία

αθόρυβη κι αν έγινε

κι όμως η υδρορροή των ματιών

για λίγο είχε πάψει

 

Μα θα ανθίσει η βοκαμβίλια

θα πάρει θέση

Κι η ρομφαία;

κι αυτή εκείˑ την θρέφει ο χτύπος της

κι αυτή εκεί πως είναι άνθρωπος να μην ξεχνά

 

Μόνο τότε, σαν θα σταματήσει

τον ρυθμικό  παλμό της

κρότο κάνοντας στο μάρμαρο

θα πέσει η ρομφαία

μόνο να μην αναστηθεί μαζί της

μόνο να μην.

Αμήν!