Μνημόσυνο κάποιας Μαρίας

2014-03-30 16:48

-Ποιανού το μνημόσυνο είναι;

-Κάποιας Μαρίας.

-Ποιας Μαρίας; Επίθετο δεν έχει; Συγγενείς;

-Τελευταία της, λέει, επιθυμία ήταν να φύγει, να φύγει και να μην την θυμάται κανείς στη γη. Να μην κλάψει άνθρωπος. Μόνον ο Θεός να μην την ξεχάσει. Κάποια από εδώ θα πρέπει να είναι η μητέρα της και κάποιος από εδώ ο πατέρας της. Δεν ήθελε να τους πληγώσει. Δεν θυμόμαστε, ποιοι ήταν οι γονείς της. Έτσι κλαίμε όλοι, για αυτό το μυστήριο κορίτσι.

 

-Κι αυτός ο μόνος; Είναι ο μόνος που δεν κλαίει. Κοιτά με ευγνωμοσύνη...

-Αυτός ο ξένος. Δεν μπορούσε να θυμηθεί τίποτα από τον τελευταίο χρόνο, σαν να ήταν συνυφασμένος με κάτι που διαγράφηκε. Δεν θυμάται τίποτα. Ούτε πώς τη γνώρισε, ούτε πόσες φορές τον πλήγωσε και πόσες πλήγωσε αυτός εκείνη. Δεν έχει τίποτα για το οποίο να μετανοιώσει και τίποτα για το οποίο να εναντιωθεί μαζί της. Ούτε χαρές, ούτε λύπες. Τώρα είναι ελεύθερος να συνεχίσει τη ζωή του, χωρίς τον πόνο.

-Κι αυτή το ίδιο.