Χειροποίητο

Τα δαχτυλίδια που φοράς δεν θα γεράσουν,

τα νύχια θα μείνουν να στολίζονται,

μα τα χέρια;

Όμορφο ένα δαχτυλίδι, περίτεχνο, ακριβό

σε δάχτυλα ενός χεριού που δεν αγαπήθηκε;

Θα μείνει το δαχτυλίδι, τα χέρια θα γεράσουν

κι αντί να τα αναδεικνύει,

άσχημα θα τα κάνει να μοιάζουν.

Για φαντάσου να αγαπούσες τα χέρια σου!

Για φαντάσου κάποτε να αγαπήσεις τα χέρια σου, αλλά πώς;

Αν άφησαν το μολύβι και τα χρώματα, καθώς ψήλωναν τα δάχτυλα.

Αν δεν επιδιόρθωσες εσύ την βρύση, την απλώστρα.

Αν δεν ταλάντωσαν χορδή,

δεν πάτησαν πλήκτρα˙ μουσική.

Αν δεν χάιδεψαν κεφαλάκι παιδικό,

δεν αναθρέψαν ελεύθερο άνθρωπο.

Αν δεν μάζεψαν ελιές, σταφύλια, ρόδια,

δεν έσκαψαν στην γη για ένα δέντρο.

Κι αν δεν τ’αγαπήσεις εσύ, πώς να τα αγαπήσει κι άλλος;

Πώς θα αγαπήσεις αλλουνού τα χέρια;

Όχι για λίγο, για πολύ.

Τα σκουλαρίκια θα μείνουν

τα αυτιά θα έχουν ακούσει;

Τα μάτια μόλις διάβασαν.