Καρπός της γνώσης του καλού και του κακού

2017-01-27 19:36

«Καλή είναι» λες. Το μετανιώνεις

«Άθλια!» ξεστομίζεις. Μα κι αυτό

δεν το βρήκες αντιπροσωπευτικό

Ελαστική; Όχι! Αυστηρή! Όχι και τόσο...

Δεν ξέρω! Αποφαίνεσαι.

Η φύση, για παράδειγμα

σε εντυπωσιάζει με ένα ηλιοβασίλεμα

στις χαρακιές ενός κορμού

στην φλούδα ενός πεπονιού

στην κοιλιά μιας αραχνούλας

Φοβερή! σε έχει συνεπάρει

Άφωνος και με δέος κοιτάς

το αρνάκι να κατασπαράζεται

απ’ το όμορφο λιοντάρι

το κουνελάκι να ανασαίνει σε νύχια αετού

τα σαγόνια του καρχαρία

Ναι όμως, υπάρχει η αγάπη, θα μου πεις

ορίστε λόγος να ζεις!

μου δείχνεις φωτογραφίες

κοριτσίστικο  χέρι μέσα σε αγοριού

χείλη μητρικά φιλάν μέτωπο μωρού

πατέρας και γιος στο γραφείο

μαθαίνουν την προπαίδεια

ποτήρι προσφερόμενο σε χείλη στεγνά

επίσκεψη στον άρρωστο, στον φυλακισμένο

μια σιλουέτα από δυο ανθρώπους

στο φως του βασιλέματος

Χαμογελάς! Μα το χαμόγελο παγώνει

όπλο σε κρόταφο αδερφού

μητέρα βάζει το παιδί στην στράτα

κι ας έχει μεγαλώσει

πατέρας ψαλιδίζει τα φτερά του

ψωμί κλέβεται από χέρια φτωχά

άρρωστος και φυλακισμένος σε παγερά δωμάτια

αγαπημένοι δεν φιλιούνται πιά, δεν αγκαλιάζονται

Κάποιοι πίσω ζητούν τα ρέστα

«Ρωτήθηκα; Ρωτήθηκα για να μου δοθεί

αυτό που εσείς το λέτε δώρο;

Γιατί; Ποιο το νόημα; Δεν θέλω!»

«Μα είναι η ζωή! Η ζωή!

Πώς μπορεί να αμφισβητηθεί η ωραιότητά της;»

λένε άλλοι

Κοιτάω το ρολόι

το παίζει αδιάφορο, αθώο

με σταθερή ταχύτητα

με σταθερή φορά κάνει κύκλους

προφέροντας  απλά «τικ-τακ»

Κι όμως, μη γελιέστε!

σαν δεν το βλέπουμε αλλάζει

τρέχει όταν δεν το θέλουμε

και σταματά όταν θέλουμε να τρέξει

πνεύμα αντιλογίας

Ύπουλος χρόνος!

με μια φορά μόνο

προς την έξοδο

με τα τικ-τακ του

όπως κλέφτης που σφυρίζει

απαρατήρητος θέλει να περνά, να προσπερνά

Εχθρός! Εχθρός και μισητός!

Αλλάζει τα σώματα

από μικρά, αγαθά, αθώα παιδάκια

ξαφνικά γυναίκα, ξαφνικά άνδρας

αποστροφή και έλξη μεταξύ τους

Ρωτάει; Δεν ρωτάει

Πάει αγκαζέ με την φθορά

ρυτιδώνει τα μέτωπα

ασπρίζει τα μαλλιά

φθείρει τα κύτταρα

Εχθρός! Εχθρός, σας λέω

μα όχι πια!

Χρόνος επαναστάτης!

Δεν πας καλά, στο αποδεικνύει 

απομένεις μόνος

πήρες την ζωή σου λάθος

να αλλάξεις!

Βια! Χρησιμοποιεί βία

αλλιώς πώς θα αφήσουμε

την συνήθεια, την βολή

τις ψευδαισθήσεις καλλιεργημένες από ολάκερη ζωή;

πώς αλλιώς θα αφήσουμε

μια άκρη του εαυτού μας για τον άλλο;

ανατρέπει τα καθεστώτα μας

την πρωτοκαθεδρία μας

αλίμονο αν δεν...

Λατρεύει την αλήθεια!

ξεγυμνώνει τις υποκρισίες

αποσιωπά την μετριότητα

συλλέκτης κι εκτιμητής

του καλού και του ωραίου

Καλλιτέχνης!

προσθέτει ωραίο στο ωραίο

περνά ένα τόνο νοσταλγία

σε αναμνήσεις, τόπους

γεγονότα, αντικείμενα

Ω, χρόνε, χρόνε καλλιτέχνη!

εχθρέ και φίλε του καλλιτέχνη

που ξέρει πως δεν θα προλάβει

που ξέρει πως από εσένα θα κριθεί

που έμαθε πώς εσένα να κερδίζει

πυξίδα η καρδιά

εκεί φυτεμένος ο προσανατολισμός

Ζωή πάνω στην γη, περίεργη τιμωρία

όμως... τιμωρία ή ευλογία;

Είναι καλή; Είναι κακή;

Τον κόπο τον αξίζει;